26/07/2022 - 12:21
dinsdag 26 juli 2022, een goeiemorgen met Wilfried,
Ieder weekend is overdreven, maar toch op geregelde tijdstippen, vroeg moeder telkens halfweg de week:
ben je thuis dit weekend, zou je de fazant die in de diepvries zit, niet klaarmaken.
Libert, had me met het eindejaar in zicht 2 fazanten en een haas cadeau gedaan.
Gepluimd, gekuist en ingevroren.
Het werd op oudejaar een feestmaaltijd.
Een fazant werd respijt gegund.
Vandaar dat moeder haar vraag maar bleef herhalen. Ook al was dat de laatste tijd niet meer zo frequent.
De fazant was naar haar inzicht te oud geworden om nog lekker te smaken.
Mijn voorstel om ze vorig weekend klaar te maken werd dan ook niet op applaus onthaald.
Ook al had ik moeder proberen te overtuigen dat eens een fazant geschoten is, ze niet meer ouder kan worden.
En ook al niet als ze acht maanden in de diepvries zit.
Ik had nog eventjes overwogen ze de vrijheid terug te schenken maar het beest zag het zelf niet zitten.
Zo zonder pluimen en met de billen bloot.
Vorige zondag zou ze dus onherroepelijk de oven ingaan.
Ik haalde witloof, champignons, kroketjes, room, vleesfond, gerookt spek, mosterd en liet de fazant ontdooien.
Moeder probeerde met een laatste ferme interventie het eten van een oude fazant voor zich uit te schuiven.
Ik voel me nie goe, verwittigde ze me, op zondagochtend.
Kon niet zijn van het eten van te oud wild.
Het feit dat moeder onwel werd was voldoende om een ziekenwagen op te roepen, die gesteund door een molenwiekende helikopter moeder naar het AZ bracht.
Er volgde vlug geruststellend nieuws: niks ernstig. De hitte van de voorbije dagen en teveel willen doen waren de oorzaak.
Dan wij maar samen aperitieven vroeg ik de fazant, daarna kan je weer de koelkast in tot morgen.
De fazant die weet waar de kast met aperitieven staat, gaf me nog een hint. Er staat nog een fles met een bodempje Floc de Gascogne, die lust ik morgen wel.
En zo gebeurde.
Gisteren maandag was moeder opnieuw fit genoeg om mee aan tafel te schuiven.
Op onze grote borden serveerde ik de fazant.
Het wit van de borst perfect afgebakken en in plakjes op de borden geschikt. De bil apart .
Verder op het bord gebakken witloof, champignons en enkele kroketjes.
De fazant bereidde ik in twee stappen.
Eerst in de oven, gewikkeld in gerookt spek, daarna afgebakken in de pan.
Van de karkas trok ik een fumet.
Die liet ik inkoken met wat room, tipje mosterd en een rijkelijke geut Floc de Gascogne.
Da fazant liet zich smaken alsof het december was. De Floc de Gascogne was er niet vreemd aan.
Maar wat is een Floc de Gascogne eigenlijk? Morgen meer daarover.
à la vôtre
Wilfried
Wilfried Moeyaert
Eernegemweg 85 8490 SnellegemBelgiëBE0679125308
ma: | Op afspraak | |
di: | Op afspraak | |
wo: | Op afspraak | |
do: | Op afspraak | |
vr: | Op afspraak | |
za: | 11u00 - 17u00 | |
zo: | op afspraak |
Deze website maakt gebruik van cookies. Lees meer