Manchester City: sweat and glory
20/10/2021 - 07:12
Dinsdag 20 oktober 2021, een goeiemorgen met Wilfried
We mochten dromen, waarom niet?
Blauw-zwart had de punten gedeeld met de grootmacht uit Parijs en had Leipzig op haar eigen veld de punten ontnomen.
Toch had Philippe Clement geprobeerd supporters en spelers met de voeten op de grond te houden.
Dat is wat trainers doen als het gevaar erin bestaat dat spelers en hun achterban denken de hemel te kunnen bestormen.
Dat gevaar werd gisteren in Jan Breydel al vanaf minuut 1 ontnomen.
Ik heb zelden zo ’n rustige avond voor TV meegemaakt.
Geen zenuwachtig over en weer geschuif.
Moeder mocht al eens een opmerkelijke titel uit de krant voorlezen.
Geen gepulk aan mijn vingers of gekrab aan mijn hoofd.
'Oei hebben ze er al eentje, oei en nog eentje' sneed moeder nog wat dieper in de wonde. Alhoewel?
Wonde in het supportershart was het niet eens. Daarvoor was de berusting en bewondering te groot.
Er volgden er nog, doelpunten die aantoonden hoe voetbal op het hoogste niveau wordt gespeeld.
Club kwam 90 minuten nauwelijks onder de druk uit. Laat staan een behoorlijke tegenprik op te zetten.
Pas in het slot, wanneer 4 van hun sterkhouders waren vervangen en City gas terugnam kon Club zijn neus aan het venster steken.
Een goaltje van Hans Vanaken, ook mooi, maar onmiddellijk (3 minuten) erna een rechtzetting: dan houden we ons ook niet in. Resultaat 1 – 5.
En soms… soms zijn supporters de meest begrijpende mensen die er rondlopen.
Zoals gisteren op Jan Breydel toen Kevin Debruyne een staande ovatie kreeg van het Brugse publiek.
Soms is het verschil zo groot dat men niet anders kan dan respect en bewondering tonen.
Manchester City: sweat and glory, maar dan gedragen door een perfecte techniek: amaai !!!
à la vôtre
Wilfried
