Hectisch, maar er toch gelukkig van worden!
07/10/2021 - 08:06
donderdag 7 oktober 2021, een goeiemorgen met Wilfried
Zoek er niets achter.
Over het feit dat ik de voorbije weken nu en dan eens ’n dag oversla en geen dagbegroeting schrijf.
U zal ook wel begrepen hebben dat, wat komt, zodanig hectisch is dat tijd vrijmaken voor een dagbegroeting soms dat -net iets teveel wordt-.
Volop bezig met de voorbereiding van het degustatieweekend (16/17 oktober).
Werken aan een verkorte powerpointversie van ‘de Wondere Wereld van Vis en Vissers’ voor een zondagvoormiddag voorstelling, deze maand in Evergem.
En natuurlijk mijn kinderboek over ’Jori, de duif met hoogtevrees’, die nog altijd het meeste van mijn tijd in beslag neemt.
Bijna niet te geloven hoe moeilijk het is zelfs een duif met hoogtevrees in toom te houden.
Wat ik daarmee bedoel?
Dat iedere correctie die wordt aangebracht ook veranderingen in de verdere layout met zich kan meebrengen.
Gisteravond dacht ik dat, na de 117ste keer, het boek rigoureus gelezen te hebben, ik er klaar mee was, tot ik vaststelde dat twee tekstregels verdwenen waren achter de torens van een magistrale luchtfoto van …Brugge.
Gevolg: ik ga het vandaag voor de 118ste keer woord per woord lezen.
Ondanks dat vele werk, soms eindigend met koppijn na een dag naar het scherm staren, ben ik een gelukkig man.
De reservaties voor de degustatie lopen vlot binnen.
Voor de publicatie van mijn boek op 28 oktober in de Duyventooren kan ik 3 weken vooraf het bordje ‘volzet’ bovenhalen.
50 mensen zullen er die avond kennis maken met Jori en familie en de fijne keuken van dit mooie restaurant in Bellem.
Ook ongelooflijk hoe mensen zich inleven met wat ik doe. Ze zijn mijn grote steun.
Neem nu Sofie, de dochter van An. Zij heeft mijn boek woord per woord, leesteken per leesteken onder handen genomen.
Ze deed het op de meest onmogelijke tijdstippen van de dag.
Ze at haar lunch als een muisje om toch maar tijd voor Jori te kunnen vrijmaken.
Als dat niet super is.
à la vôtre
Wilfried
