De wereld zoals het is ‘In de Sint-Lucaskliniek in Assebroek’ Deel 4
19/03/2021 - 07:31
Ik ben woensdag 10 maart opgenomen voor een heupoperatie. Wat zorgen baart is mijn duizeligheid. De parameters zijn niet goed.
Vrijdag 19 maart 2021, een goeiemorgen met Wilfried
Donderdagochtend 11 maart
Mijn buur is vertrokken. Ik heb een slechte nacht achter de rug, een hele slechte.
Was ik al bang voor. Op mijn rug moeten slapen is niet aan mij besteed.
Ik had het er nog over met mijn An: thuis slapen is toch leuker.
Vraagje aan mijn volgers: doen jullie ook ‘lepeltje- lepeltje’? *
Daar voeg ik soms nog een krabbestand aan toe.
Wat dat is? Ik zwaai mijn linker been over haar en houdt haar zo gevangen.
Een krabbestand zal de eerst volgende weken wel niet lukken.
En ook al loopt een krab schuin, van mij zijn er die zeggen; hij heeft ne vieze gang,
ik lijk eerder op een krab zonder scharen.
De verpleegsters spannen zich dubbel in.
Er wordt een zoutoplossing aangebracht.
Die zal in zakjes van een halve liter tot op het eind van mijn verblijf de bloeddruk helpen optimaliseren.
Er wordt opnieuw bloed getrokken.
Een andere jonge dame dwingt me bijna tot ‘een potteke fruit yoghurt met veel extra suiker’.
Opnieuw maak ik een aangename vaststelling; wat een leuke sfeer holder-de-boldert er hier door de gang.
Dokter Vanlommel verlegt het ontslag naar vrijdagvoormiddag.
Een vrouwelijke arts zal later op de dag me geruststellen:
Mijnheer Moeyaert, u hoeft zich niet ongerust te maken, we laten u niet gaan vooraleer alles met u o.k. is.
Ik heb Jolien van ziekenvervoer Depoorter in Jabbeke verwittigd van het ingetrokken ontslag.
Donderdagnamiddag 11 maart
Ik voel me een stuk veiliger en in goede handen.
Ook al zal de kine me op de gang bij m’n eerste stapoefeningen pas in laatste instantie kunnen opvangen.
De toe gesnelde verpleegsters brengen redding met een stoel.
Heb ik het van mijn moeder die zich stoort aan het voorschrijven van medicatie in ziekenhuizen?
Ze heeft recht van spreken, want ze heeft al een en ander meegemaakt.
Ook nu maak ik de nog te logge aanpassing van medicatie mee.
In mijn dossier thuismedicatie werd coversyl ingeschreven om mijn bloeddruk niet boven de 15 te laten uit stijgen.
Waarom op ochtend 2 en 3 een coversyl als bloeddrukverlagend medicament blijven toedienen als die bloeddruk een duikeling van 14 naar…8.7 maakt.
Ondertussen is de waarde van mijn rode bloedcellen bekend en die zit onder de minimumgrens van 8.
De verpleegster met de krulletjes, waarvan eerder al sprake, neemt een bloedstaal dat in het labo zal worden gekruist met donorbloed.
Ik krijg een folder met daarop alle informatie over bloedtransfusie.
Donderdagavond 11 maart
Hoe zwak ik ook nog ben: ik maak plannen.
Als ik vannacht opnieuw om het uur wakker word wil ik foto’s maken van de sterrenhemel.
Uiteindelijk is die sterrenhemel eerder magertjes, maar een nieuwe bloedafname zal me wat andere afleiding brengen.
Morgen meer daarover
‘lepeltje- lepeltje’? * https://www.youtube.com/watch?v=-yXRF0GqDHo
à la vôtre
Wilfried
