De wereld zoals het is ‘In de Sint-Lucaskliniek in Assebroek’ Deel 2
17/03/2021 - 09:06
Mr Moeyaert? Ik herken de stem, het is die van chirurg Jan Vanlommel, de dokter waarvan mijn vriendin zegt: wat ne schone vent.
Woensdag 17 maart 2021, een goeiemorgen met Wilfried
Wat voorafging
Ik kwam woensdag 10 maart binnen in Sint Lucas voor een operatie van de linkse heup.
Ik heb me geïnstalleerd in kamer 211, 2de verdiep, afdeling orthopedie.
Om 9.15u word ik van het bed op de operatietafel geschoven.
We gaan er aan beginnen is het hoofd van de voorbereidende werkzaamheden overtuigd.
Nog geen 5 minuten later wordt ik weer van de operatietafel in mijn bed geschoven….
Woensdagochtend 9.18u
Mr Moeyaert?
Ik herken de stem, het is die van chirurg Jan Vanlommel, de dokter waarvan mijn vriendin zegt:
wat ne schone vent.
Eigenlijk zou ik nu gelukzalig aan het wegdromen zijn op ‘Vrije Val’, de muziek van Tourist LeMC in ‘Liefde voor Muziek’.*
Mr Moeyaert? herhaalt de stem.
Dokter Vanlommel staat naast m’n bed.
Ik heb uw bloedstollingswaarde, het resultaat van eergisteren. Dat was toen nog niet ok.
U hebt, zo zie ik in uw dossier, ondertussen de medicatie ingenomen om die waarde te verhogen, maar ik heb daar nog geen resultaat van.
Ik wil geen risico nemen.
We gaan eerst opnieuw bloed afnemen.
Is dat ok, dan opereer ik.
Is het nog niet ok, dan laat ik je naar huis gaan en kom je volgende week terug.
Sorry, daarvoor, maar ik wil geen enkel risico nemen.
Ik zeg de dokter dat een verontschuldiging niet hoeft, want ik heb het liever zo.
Stel dat ik een bloeding oploop.
Eén uur later zal het resultaat bekend zijn.
Mijn bed belandt opnieuw naast dat van mijn wachtende buur. Hij begrijpt er niets van.
11.45u
Ik krijg een positieve mededeling.
Bloedstollingswaarde is correct; er wordt geopereerd.
Het is namiddag als ik me, op de kamer, wakker genoeg voel om het heft weer in eigen handen te nemen.
Morgen voormiddag ga ik immers naar huis.
Toppie; ik voel nauwelijks pijn. Bij m’n buur is dat even anders.
Terwijl ik Joris Depoorter van ziekenvervoer Depoorter in Jabbeke opbel vraag ik buur hoe hij naar huis gaat.
Met m’n moto grapt hij.
U begrijpt het al; het klikt tussen ons beiden.
Wanneer papa cipier de volgende voormiddag arriveert vind ik het niet eens zo’n waanzinnig idee van mijn jonge buur.
Papa lijkt met een lange grijze puntbaard zo weggelopen van zijn vrienden ZZ-Top.
Jolien van Depoorter heeft alles onder controle.
Assebroek – Blankenberge met liggend vervoer.
Ik heb een hospitalisatie verzekering en ben van plan me ‘first class’ te laten behandelen.
Had ik ook al gekund met een één-persoonskamer te regelen, maar dan had je de boeiende conversatie met buurman gemist.
Dat gaat zelfs zo ver dat we ruilen met het avondeten.
Ik krijg geen hap door m’n keel en geef hem 2 extra boterhammetjes in ruil voor zijn appel.
De assistent uit de operatiezaal komt, geassisteerd door 2 verpleegsters, de kamer binnen.
Ze trekken het tussengordijn dicht, schuiven m’n operatiekleed opzij en bekijken de wonde in de lies.
De assistent is onder de indruk
Mooi, mooi, prachtig spaart hij de lofbetuiging voor de chirurg en misschien ook deels zijn werk niet.
Ik kan het niet laten en vraag hem:
Naar wat sta je nu eigenlijk te kijken?
Hilariteit rondom.
Daar aan denkend: Sjarel Moeyaert moet nogal geschrokken zijn. Meer daarover, morgen in ‘deel 3’.
Geniet nog eens mee van Tourist zijn liedje
* https://www.youtube.com/watch?v=Cau4a5_kjj4
