De voorbije week in woord en beeld
07/02/2022 - 08:27
maandag 7 februari 2022, een goeiemorgen met Wilfried
***
NIET TE LANG WACHTEN OM GAMBA'S VOOR VOLGEND WEEKEND TE BESTELLEN
LEES HET HOE, WAT EN WAAR OP DE DAGBEGROETING VAN GISTEREN
'uitkijken naar volgend weekend met gamba's en champagne'
***
VOORBIJE WEEK IN WOORD EN BEELD
MAANDAG
De spaghetti van zaterdag was echt lekker.
De steack met pepersaus afgeleverd door Dante, het restaurant op de dijk was ok.
Maar het is gezelliger met twee op restaurant gaan dan alleen thuis naar een biefstuk zitten te kijken die bij iedere hap kleiner en kleiner wordt.
Ik ben vroeg wakker, of beter gezegd, ik word vroeg wakker gemaakt.
Het appartement onder ons is toe aan renovatie en dat zal ik geweten hebben.
Kloppen, schijven en boren maakt dat ik nu en dan zit te trillen op mijn stoel.
Zelfs de weegschaal krijgt het op haar heupen.
DINSDAG
Men heeft stormtij en harde wind voorspeld.
Het gebeuk op de venster vooraan helpt me van het idee af foto’s te maken vanop het terras. Het is alle kracht aanwenden om de vensterdeur opnieuw dicht te krijgen.
’s Avonds voetbalt Club zowat het slechtste bij elkaar dat ik van de ‘kampioenenploeg’ dit jaar al heb gezien.
In de nabeschouwing valt nu reeds voorzichtig de opmerking: is er meer aan de hand. Waarmee men de nieuwe trainer bedoelt.
Ivan en Ann krijgen in Galtür pakken sneeuw. Leuke filmpjes met Lucia in de hoofdrol.
WOENSDAG
Ik schrijf, schrijf en schrijf.
Mijn eerste twintig pagina’s voor boek nr 4 zijn een feit.
Ik heb ook al een werktitel: de verhalenkeuken.
Wat je daar moet achter zoeken komt later aan bod.
En ik kook, kook en kook.
Gisteren rode kool, vandaag spruitjes.
Toch raar: terwijl je bezig bent en afsmaakt lijkt het er op dat het toch nog niet je dat is.
Gelukkig blijf ik er van af en beslis pas te oordelen als het op tafel komt.
Dan blijkt dat het er boenk op is.
Dat is ook het oordeel van moeder wanneer ze de zaterdag haar portie opeet. Mooier compliment kan niet.
DONDERDAG
Spektakel!
Op het strand rijdt een van die werfcamions zich vast tot op de vooras.
Het wordt even nadenken hoe die kan los getrokken worden. Gelukkig is het water veraf.
Toch een nooit ophoudend werk om strand en dijk te beschermen tegen de kracht van de zee.
Ik wissel schrijven af met het aanpassen van de powerpoint voor mijn presentatie van volgende dinsdag.
VRIJDAG
Vandaag uit quarantaine.
Dat wil niet zeggen dat mijn covidpas nu opnieuw groen kleurt. Dat zal pas maandag of dinsdag gebeuren.
Ik ga nog een zelftest ophalen bij de apotheker vooraleer ik terug naar moeder ga.
Die tekent negatief.
Toch is moeder er niet gerust in. Het simpelste kuchje is genoeg om zich af te vragen: t’is toch niet….
Ze begrijpt niet dat ik me niet opnieuw moet laten testen om normaal te mogen functioneren.
Leg dat maar eens uit.
ZATERDAG
Het normale doen. De boodschappen rit ’s morgens.
Een aangetekend schrijven ophalen in de post.
Wat het is heb ik geen flauw idee van.
Blijkt een brief van een bank waar ik een slapende rekening heb.
Alhoewel slapend?
De nul rekening vertoont na 2 jaar een negatief saldo van … - 65.00 euro.
Nu begrijp ik het gezegde ‘al slapend rijk worden’.
De wijnshop gaat om 11u open.
‘s avonds spelen ze nog eens de rampenfilm ‘Watersnood 1953’ op TV1.
In de Ardennen wordt de code geel op dat moment code oranje.
En dat terwijl de ellende van de ramp van enkele maanden terug nog overal aanwezig is.
ZONDAG
Ik doe de ganse februarimaand ook op zondag open.
Ik denk dat met zo’n weer ik de enige kat ben die er door zal komen.
Ik heb het mis. Iets voor de middag lopen Werner en Marijke binnen. Ze wonen er dan ook en moeten geen storm en ontij trotseren.
We tarten de natuur.
Ik open een fles roséwijn. Moet kunnen.
Gisteren zag ik onder een geopende plastickoepel bij de groentenboer de aardbeienplanten evenzeer hunkeren naar zonniger tijden.
Op facebook en op mijn site publiceer ik het Valentijnweekend met gamba's en champagne
à la vôtre
Wilfried
