Dinsdag 31 augustus 2021, een goeiemorgen met Wilfried
Vandaag wordt het een dag, anders dan andere. Een dag die er niet zou mogen zijn.
Vandaag wordt Carl begraven. Carl is de man van Chris, heel goeie vriendin van An.
Ik leerde Chris en Carl kennen door An en was er onmiddellijk welkom.
We speelden er samen petanque, terwijl we genoten van hun lekkere hapjes en drankjes.
Carl vertelde over zijn werk in de Antwerpse haven.
Mannen die in de haven werken zijn kloeke gasten.
Ze gaan niet rap voor iets achteruit.
Nog 3 jaar en dan mocht Carl met pensioen. Welverdiende rust.
Zou hij dat kunnen, het rustig aandoen? Genieten van zijn pensioen?
Die vraag kon hij niet eens beantwoorden.
Zelfs de kloekste havenarbeiders krijgen ze klein.
Twee maanden heeft hij van zijn pensioen kunnen genieten.
Die waren reeds de voorbode van wat onvermijdelijk zou worden.
Honderd zinnen, duizend woorden zijn niet genoeg om iemand te troosten.
Daarom willen we er vandaag bij zijn als we afscheid moeten nemen.