Van oud naar nieuw in het Landhuis Molenhof - Rodeberg
Zondag 1 januari 2023, een goeiemiddag
en een gelukkig en gezond nieuwjaar
Wij vierden oud naar nieuw op de Rodeberg Westouter in Landhuis Molenhof.
Om onszelf niet in de problemen te brengen reserveerden we een kamer in de Belvédère op de flanken van de Rodeberg.
Familiaal en aangenaam hadden mensen die het kunnen weten ons verzekerd.
Dat klopte helemaal.
Vriendelijke ontvangst, kamer nr 7. Nette en zeer ruime kamer, waar ik de eerste dagbegroeting van het jaar kan uitschrijven.
Beetje eigenaardige keuze vban type kamer omdat vanaf de deur tot en met alles wat badkamer betrof voorzien was voor mensen die minder mobiel zijn.
Had de uitbater een vermoeden of dacht hij… na een nachtje uit de bol gaan is meer ruimte met de nodige hulpmiddelen misschien van doen.
Na ons te installeren dronken we iets in de bar.
'Dat zijn Walen', dacht An, over de mensen aan onze buurtafel.
'Zouden het geen Fransen kunnen zijn', replikeerde ik, wetende dat La Douce France hier een berg verder,
de Zwarte, op een goeie km van de Belvédère vandaan de grens heeft getrokken.
We amuseerden ons in het Landhuis Molenhof zonder daarbij uit de bol te gaan en genoten vooral van de organisatie en het lekkere eten.
Meer zelfs; superlatieven gebruiken voor wat we geserveerd kregen zijn hier op hun plaats.
Openen met een methode champenoise, waarbij al onmiddellijk de toon werd gezet: het kwam niet op een glas.
3 fijne amuse’s: eentje met een crème van eendelever in een bonbon gedraaid met een omhulsel waarbij ik speculoos vermoedde.
Een tweede met een luchtige crème van gerookte rivierpaling, het derde waar ik nu nog altijd naar zit te raden.
Carpaccio van sint-jacobsvrucht met buternut en een gazpacho van komkommer als voorgerecht.
Tweede gerecht; mooie meid met een crème van pompoen, ponzu en Tom kha hai.
Een schitterend oosters getinte bereiding zoals de naam laat vermoeden.
Dat een van de 2 zonen van het Molenhof bij Boury*** in Roeselare werkt heeft ongetwijfeld zijn invloed op de keuze van de bereidingen.
Hertenkalf in een ruime portie als hoofdgerecht en een kroketje van de ragout van het wild.
Het dessert: granny smith appel, citrus crumble en ijs van calvados.
We spaarden onze complimentjes voor de chef niet. Het werd een leuke babbel achteraf.
Na Les pieds dans le plat in Maremme, de Gouden Harynck in Brugge mocht van oud naar nieuw hier op de Rodeberg in het rijtje van drie met verve z’n plaats innemen:
oog voor detail, lekker bereid, verzorgde en attente bediening en dat voor …300 aanwezigen.
Correctie lachte chef Joris: er zijn er 2 niet afgekomen.
Chapeau!
à la vôtre
Wilfried
