Terug in de tijd - Deel 3 - Vlaamse Laureaat van het Hollandse popblad Muziek Expres
Jullie lazen gisteren maandag met 131 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor.
Dinsdag 6 januari 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Radio Veronica, mijn neven, de iconische platenwinkel Bilbo en dan was er nog dat legendarische Hollandse popblad Muziek Expres.
Muziek Expres dat tussen januari 1956 en december 1989 maandelijks verscheen.
Tot halverwege de jaren zeventig was Muziek Expres met afstand het grootste Nederlandse popblad met een oplage van 374.000 in 74.
Zoals bij vele jonge gasten sierden de posters uit het middenblad mijn kamer.
Foto’s van mijn favoriete groepen en nog leuker van mijn favoriete zangeressen waarbij Mariska Veres een bevoorrechte plaats kreeg.
Het was nu niet dat Muziek Expres het blad was van de goeie vormgeving, het kwam eerder schreeuwerig over,
maar voor het jonge publiek paste het bij de tijdsgeest van toen.
Mijn opleiding als graficus en interesses in de muziekwereld leidden reeds in mijn pubertijd tot een eerste probeersel dat niet in dank werd overgenomen.
Vader had aan de Heirweg achter het ouderlijk huis een klein atelier gebouwd waar oudere broer Willy, die me als drukker tot voorbeeld diende,
zijn allereerste Heidelberg drukpers had ondergebracht.
Hij combineerde als jonge zelfstandige zijn beroep met een aangepaste legerdienst.
Reeds in die periode gaf hij zijn eerste reclameblad ‘de wegwijzer’ uit.
De plaatselijke commercanten adverteerden in een blad waarvan ik, als jonge rebel, vond dat het iets mankeerde.
Ik haalde de zethaak boven, gebruikte mijn kennis van wat ik op school had geleerd en plaatste de loden lettertjes type garamont corps 10 in de zethaak.
Lettertje per lettertje, regel per regel. 10 regels, niet meer want het betrof een proefdruk om broer te overtuigen wanneer hij thuiskwam.
Een proefdruk met tussen de advertenties 10 regeltjes met als titel Mariska Veres zingt Venus naar de nr 1 van de Amerikaanse billboardcharts,
overtuigd dat het Zedelgemse jong grut en broer op zo’n vernieuwing zaten te wachten.
Of dat zo was heb ik nooit geweten, daarvoor was broer te kwaad.
Als straf kreeg ik van vader een week lang de inktrollen van de pers wassen.
Ik heb nooit verder pogingen ondernomen tot Muziek Expres op de proppen kwam met een wedstrijd: ontwerp een cover voor ons blad.
De hoofdprijs voor de laureaat: 1 Hollandse en 1 Belgische inzending winnen 3 dagen verblijf in Den Haag met alles er op en er aan,
inclusief een studio-optreden met o.a. Shocking Blue
en het meisje van mijn niet eerder gepubliceerde interventie en de posters op mijn kamer, inderdaad Mariska Veres.
Wie zat als Vlaamse winnaar op de eerste rij in de Haagse studio? Ondergetekende!
Wie deed het 3 jaar later nog eens over met de layout van een dubbele pagina? Ondergetekende!
De hoofdprijs, 3 dagen London heb ik wegens… ziekte toen niet meegemaakt.
Maar het winnen van die prijzen betekende toen veel voor mij,
ook al was de inzending met de mogelijkheden van toen niet meer dan een collage van knipsels en plaksels.
Vraag me niet meer hoe het er uit zag. Toch kan je het een vroege start noemen van mijn carrière op dat vlak.
Daaropvolgend trok ik met de Veldegemse popgroep The Blue Mask naar Oostende voor een fotosessie en voor de opname van hun nieuwe single naar Brussel.
Oostendse Dikke Mathilde vormde het decor voor mijn layout voor de hoes van die 45-toerenplaat.
Foto’s Shocking Blue: Collectie / Archief : Fotocollectie Anefo Reportage
Cover eigen Music Express: dinsdagavond laat 6/1/2025
Fijne dinsdag – à la vôtre
Wilfried
