Steeds luim met schuim: de terugreis van onze vakantie
zondag 1 oktober 2023, een goeiemorgen met Wilfried
In mijn dagbegroeting van vandaag keer ik terug naar de terugreis van onze vakantie 2023.
We verdeelden ze over 2 dagen: donderdag van Orange naar Piney in de Aube, vrijdag van Piney naar huis.
DONDERDAG
We hebben besloten tijdig te vertrekken.
Geen ontbijt om 9u, maar een uurtje vroeger.
Bedoeling is tijdig aan te komen in ons hotel Tadorne, in de Aube-champagne om er een laatste keer te kunnen genieten van het zwembad.
Tadorne heeft zowat alles: zwembad, squash, sauna en eendenlever op de kaart in een zowel koude als warme bereiding.
We kunnen ons een laatste keer ‘laten gaan’.
We hebben ons de vorige dagen niets te kort gedaan, dat niet, maar de prijs die we ervoor betaalden viel best mee.
Het voordeel wanneer voor zowel het apero, de wijnen als het eten je niet blauw hoeft te betalen.
De kamers waren ook steeds mooi binnen ons budget.
Aanvankelijk is er vandaag een laatste wijnboerbezoek gepland, maar omdat we van champagne Furdyna geen reactie kregen op ons verzoek
vervangen we het bezoek door enkele ligzetels aan het zwembad van het hotel, hopelijk in het zonnetje van de Aube.
Dat zou wel even anders uitdraaien.
Niet dat de 550km lange rit in chaos verloopt, integendeel.
Het enige mogelijke obstakel -Lyon- nemen we vlot. We kiezen voor -het centrum- wat ons ook nog enkele mooie panorama’s oplevert.
We arriveren in Piney enkele minuten voor 15u en vinden er een gesloten hotel.
Het gaat pas om 15u open. We installeren ons in afwachting op het terrasje.van het hotel
In de auto hebben we nog een half flesje wijn en een doos met wijnglazen.
Ze gebruiken hoeft niet, want klokslag 15u gaat de voordeur open.
De voordeur van een driesterren hotel waarvan we bij het binnengaan al vlug bemerken:
dit is ondanks het typische karakter, een gebouw zoals je ze ook in Normandië veelvuldig aantreft, vergane glorie.
Het is er allemaal, maar het tiptop onderhouden vraagt meer inspanning dan wat hier gebeurde.
De kamers zijn groot, met zelfs 2 dubbelbedden, in de badkamer met bubbelbad kan je dansen.
Maar er zit wel een scheurtje in de gordijnen en in de kamer van Patrick en Françoise zit een reukje in het tapijt.
Nu niet beginnen janken -het is maar voor een nacht- maar we hebben ons, de laatste, anders voorgesteld.
Ook al om de vraag -mogen we het zwembad zien- weggelachen wordt met -we zijn hier niet in Orange.
Inderdaad, de temperatuur zit hier met 23° vijf graden onder dat van het zuiden.
Wat ons wel ergert is de foute informatie.
Het zwembad ligt ’n straat verder, is alleen in het seizoen toegankelijk van 17 tot 19u en voor de rest betalend.
Het saunakamertje ruikt absoluut niet fris en over squash praten doen we dan ook maar niet.
We hebben al onze hoop op het diner ingesteld, maar ook dat blijft onder de verwachtingen.
Een te rauw gebakken eendenlever opdienen met wat aardbei en framboos is veraf van ideale foodpairing.
Of onze voorlaatste dag dan echt in het water valt, ondanks dat het droog blijft?
Neen, daarvoor zijn wij Vlamingen positief, inventief en flexibel genoeg.
Ook al is het 40 km terugrijden naar Furdyna in Celles-sur-Ource, en weten ze niet van onze komst, we doen het. In Piney valt immers niets te beleven.
We passeren opnieuw de autoroute waar we afreden en het Val Morelhotel, waar ik vroeger 2 keer overnachtte, wat best meeviel (maar zonder zwembad).
We vragen het dametje van de degustatie bij Furdyna waarom er niet geantwoord werd op mijn verzoek.
Verzoek dat ik verstuurde met een computerformulier .Dat blijkt niet goed te werken
Het wordt goedgemaakt door een degustatie van het volledige gamma.
En dat is nogal wat: Furdyna heeft een gamma waarin alle druivenrassen, toegestaan in de champagne, worden verwerkt.
Ondertussen hebben we ook kennis gemaakt met Mathieu, de energieke jonge champagnemaker, die vooraleer ons rond te leiden nog een en ander in orde wou brengen.
We krijgen een mooie rondleiding waardoor ons respect voor het maken van een mooie champagne alleen maar is toegenomen.
Als het werk bij andere wijnboeren er op zit, voor zover dat mogelijk is, blijft de champagneboer aan de slag.
Bij het vertrek krijgen we nog een tip mee: rijd buiten Celles de helling op tot aan het panoramatableau, daar kun je mooie foto’s maken.
Dat doen we dan ook. Mooi!
We sluiten na het eten de avond af op de kamer met het ondertussen fel gesmaakt spelletje linken.
Het zou zo kunnen gegaan zijn:
champagne – bubbel – bad – zeep -kist – wedstrijd – podium – beest – hert – wild – tam – konijn – serveerster – Moulin Rouge ….
VRIJDAG
Over het ontbijt niets dan goed, idem over het bubbelbad als je het goed gebruikt*.
Dat bad inspireert me tot de laatste foto van onze fantastische reis 2023.
We besluiten die in het meest mondaine dorpje van …Jabbeke: Stalhille – het Zoute van Jabbeke -.
Uit de doorlopende keuken van café-bistro Het Hoekske kiezen we 4x voor het meest vanzelfsprekende Vlaamse gerecht: stoverij met frieten.
Welkom thuis!
Vandaag afronden met ‘steeds luim met schuim’. zie foto.
Morgen in mijn dagbegroeting een overzichtje van onze geslaagde reis 2023.
* het bubbelbad op de juiste manier gebruiken: als de bubbelgaatjes onder het waterniveau in het bad steken, het bad pas dan in werking stellen.
Zo vermijd je het af- en opkuisen van faience en vloer.
à la vôtre
Wilfried
