Of het goed was in La Maison du Terroir? Het was top !!!
Zaterdag 28 januari 2023, een goeiemorgen met Wilfried
Of het goed was? En of het goed was, het was super!
Super over de ganse lijn.
Perfecte timing van het serveren van de verschillende gerechten.
Een taak die met bravoure door Stefanie, zus van, werd uitgevoerd.
En waar het om ging, de gerechtjes op zich, stuk voor stuk heel fijne bereidingen.
3 amuses met een brandade van skrei, een tartaar van zeebaars en gujonette van tongschar.
De toon was meteen gezet.
Dat mijn uitleg over de vermelding 1919 niet verwees naar de ouderdom van de cava in het glas maar naar het jaar van de start van het domein van de l’Arboç
werd met de glimlach door de mensen aangenomen.
Zo voelde ook ik van meetaf aan: het zit hier goed.
Mijn aandeel in het geheel, de tussenkomsten met wat een zanger de bindteksten zou noemen, evolueerden naar de max.
Mijn eerste kruinet of wie de naam voor de mooie meid had uitgevonden.
Er werden van mij nooit meer foto’s gemaakt dan gisteren in La Maison du Terroir.
Correctie: van de zeeduivel die ik in mijn handen had.
Ondertussen gaven Frederiek en zijn equipe het beste van zichzelf in de keuken.
Een carpaccio van sint-jacobsvrucht met roodbaars op vel gebakken.
De Oostendse vissoep, of de garnalen nu al of niet voor de kust van Blankenberge gevangen waren.
De heek of mooie meid met een geut pernod om de oren, niet om hem mooier te maken maar lekkerder te laten smaken.
Om het festijn van visgerechtjes af te ronden, een ‘tranche’ van de zeeduivel, geserveerd als een osso-bucco.
Nadien volgde nog een lekker dessert, de koffie en de koekjes.
Startten we met een Spaanse cava en eindigden we met een sublieme Oostenrijkse gruner-veltliner 1ste lage Scheiben van Franz Leth,
er tussenin werd er royaal geschonken met een Trebbiano di Lugana en de Terra biowijn van Moulin de Gassac.
Omdat we ook gisteren niet echt van winter konden spreken serveerde men nog een extraatje met een Frisson d’automne, de moëlleux uit de Côtes de Gascogne.
Het werd een topavond in Ettelgem.
Een vol huis in La Maison du Terroir was er getuige van.
Voor mij werd het duidelijk: in deze formule zit toekomst.
Zeker als het op zo'n manier 'matcht' tussen de keuken en de zaal.
In die zaal bracht ik gisteren een aandeeltje op mijn eigenwijze manier.
nota: ik wil jullie nu al warm maken voor de dagbegroeting van morgen: een fotoreeks door An met meer dan 20 foto's van deze superavond.
à la vôtre
Wilfried
