nonkel opvoeder...
zondag 11 september 2022, een goeiemorgen met Wilfried
Eventjes, heel eventjes dacht ik bij mezelf: zou dat niet iets voor mij zijn?
Eventjes vergat ik dat normale mensen op hun 65ste of daarrond met pensioen gaan.
Eventjes vergat ik dat ik, bijvoorbeeld deze week, op maandag een rondleiding doe op de visveiling in Zeebrugge, dinsdag in Loppem en woensdag in Ranst voor mensen spreek, donderdag start met de voorbereiding voor een cateringopdracht op zaterdag in de Westhoek.
Tussenin moet ik naar de cardioloog, breng ik moeder voor controle naar het AZ en staat mijn 3e vaccinatieprik gepland.
Op donderdag leveren ze een palet cava die ik moet stockeren.
Langer duurde het niet om tot het besef te komen dat de vaccature van opvoeder in de hotelschool Spermalie voor mij ondoenbaar zou zijn.
Hoe graag ik ook kinderen de waarden van het leven zou willen bijbrengen.
Jori, zou verplichte lectuur worden, voor de kinderen en hun ouders.
Een vaatwas zou definitief uit de keuken verbannen worden.
De mooiste, meest diepzinnige gesprekken, de grootste plannen, de leukste humor: het gebeurt allemaal bij het afwassen en afdrogen van tassen, borden en bestekken.
Niet overtuigd?
Je moet er vroeg mee beginnen.
Dat was wat ik deed toen Lisa met de 2 kindjes op bezoek kwam bij de bomma.
Nooit eerder hadden Lucia en Emilia gedaan wat ze met nonkel-opvoeder Wilfried deden.
De oudste, met de grootste glimlach, de bestekken afdrogen, de kleinste ze in de lade opbergen.
Zo zie je maar.
à la vôtre
Wilfried
