de voorbije week in woord en beeld
dinsdag 30 augustus 2022, een goeiemorgen met Wilfried,
De voorbije week in woord en beeld is al eventjes voorbij, maar omdat het de voorbije dagen qua nieuwsgaring enerzijds en qua planning anderzijds zo druk was komt de terugblik pas vandaag aan bod.
Een voorbije week die naar het einde toe vooral feestelijk was.
Laten we de eerste helft overslaan en beginnen bij woensdag.
Woensdag
Er komt een interessante vraag van Frederiek van Maison de Terroir in Ettelgem.
Ik kan er positief op antwoorden.
Wat die vraag was en hoe het verliep lees je morgen.
Bijhorend bij zijn vraag plan ik een levering op vrijdagochtend.
Donderdag
Alles in het teken van de lezing van mijn kinderboek, morgen in Strombeek-Bever.
Maar ook met één oor en één oog aan radio en TV voor een nieuwe ronde-sensatie.
Na de demonstraties van Wout Van Aert in de Tour de France is het nu de beurt aan Remco Evenepoel in de Vuelta.
Op de Pico Jano pakt hij de rode leiderstrui. Hij verdedigt de leiderstrui met verve. Het wordt uitkijken naar de tijdrit van vandaag.
Iedereen plots weer wielerfanaat.
VRIJDAG
De dag begint op een fatsoenlijk ochtenduur.
Wijnleveringen uitvoeren.
Een beetje onverwacht maar terzelfdertijd onomkeerbaar, de begrafenis bijwonen van Patrick van het Voorland.
Moedig zijn laatste strijd verloren.
Voor hem een bevrijding, voor zijn dierbaren een onmisbaar verlies.
De vertelnamiddag in de Brusselse rand wordt een succes.
ZATERDAG
De wijnshop openen, klanten komen wijn ophalen.
We kunnen sluiten om 17u en hebben de tijd om een zakje friet te bestellen vooraleer we aan de slag gaan op de Nacht van Jabbeke.
Sven begrijpt dat ik met mijn tere rug misschien alleen maar de ‘avond’ van Jabbeke zal kunnen meemaken.
Maar ik krijg goeie hulp van An en een barstoel om op de dooie momenten wat te relaxen.
Alhoewel ‘dooie momenten’?
Het wordt een superavond die ’s nachts om…03.00u eindigt.
Edje Sca en de Pilchards is een van de ambiancemakers.
Ook al hebben we Edje onlangs nog meegemaakt en klinkt de 'Jean-Marie kreet' zowel in Bekegem als nu in Jabbeke hetzelfde, de tomatensaus van de Pilchards blijft lekkere rock & roll.
Om niet ‘te’ vroeg te moeten opstaan laden we midden in de nacht nog 16 kartons wijn.
Die moeten morgenochtend mee naar Blankenberge.
ZONDAG
Wat de Bloedprocessie voor Brugge betekent, is de Bloemencorso aan het eind van het seizoen voor Blankenberge.
Dat merk ik bij het binnenrijden van de badstad.
Hele drommen bezoekers, aangevoerd met bussen en treinen overspoelen het Stationsplein.
De eerste fotootjes worden getrokken.
Opmerking: een bloementapijt blijft toch mooier dan de constructie van bakken met bloemen.
Dat mindere aspect wordt feestelijk vergoed door het veelvoud van prachtige bloemenwagens in het corso.
We moeten lang wachten nadat de Blankenbergse reuzen de dijk zijn afgewandeld.
Typisch voor reuzen die er met reuzestappen van door gaan.
De daaropvolgende (pas na een halfuur?) dansende jongens en meisjes laten het niet aan hun hart komen.
Zij openen het corso dat nu in een lange vloeiende stoet het parcours aflegt.
Heel mooi en 'een dikke bloem' voor iedere deelnemende groep.
Nog maar net is de laatste wagen op zijn eindbestemming aangekomen of ‘waar is dat feestje’ galmt er uit de boxen van de King Beach.
Matty helpt mee het spektakel verzorgen.
Met danseressen en een percussie-artiest.
Om 11u wordt de klankknop afgezet.
De zee neemt het geluid over, zowaar nog indrukwekkender.
à la vôtre
Wilfried
