Van Uitkerke tot Mexico
04/01/2022 - 10:10
dinsdag 4 januari 2022, een goeiemorgen met Wilfried
Er zijn geen zekerheden meer in het leven.
Nadat Queen met Bohemian Rhapsody na vele jaren niet meer op de eerste plaats prijkte op de Radio 2 Top 2000 heeft Louis de Funes zijn onaantastbare 1ste plaats tijdens de vakantieweken op het appartement aan zee in Blankenberge ook verloren.
De Franse acteur moest het dit keer met 1 tegen 3 afleggen tegen een zootje ongeregeld zichzelf als ‘We are the Millers’, voorstellend.
En ik moet zeggen: ik heb er van genoten.
Voordien had ik me niets aangetrokken van de verdeelde stemming over mijn planning van de dag.
Ik wilde het Kievitspad doen.
Mijn medestemmers zagen het meer voor de stadswandeling met opdrachten.
Noem het een beetje dictatuur maar ik vond, nu het boven zee redelijk opklaarde, vandaag (maandag) de ideale dag om te wandelen in open veld.
Er werd nog genoeg regen en ontij voorspeld om een stadswandeling met schuilmogelijkheden te organiseren.
Wat ik vastgesteld had bij mijn opzoekingen over dat Kievitspad?
Er was een klein ravottersveldje en een bezoekerscentra-cafetaria
Meer dan slingerkoorden en pannenkoeken moet je niet hebben om de kinderen te overtuigen.
Zo kwam het ook uit.
Het Kievitpad is een korte wandeling van 1.5km als onderdeel van de veel groter omvattende Uitkerkse Polder.
De website verduidelijkt dat de Uitkerkse Polder niet vlak is.
Heel bijzonder want dat pad vormt precies een lus op een hoogvlakte.
Je hebt een mooi zicht op de sleuven en gleuven en grotere waterpartijen met heel wat overwinterende eenden en ganzen.
Ook al bleek de kievit zelf niet thuis, deze periode van het jaar, het blijft de moeite.
Het kalend struikgewas belemmerd het uitzicht niet.
Mijn aanmoediging: blij dat we geen jongens meehebben wakkerde het speelse ravotten van de meisjes nog wat meer aan.
De verdiende pannenkoeken achteraf lieten ze zich smaken.
Oh ja, geen bezoek aan dergelijke centra zoals het Zwin, Navigo, het Vogelopvangcentrum of de Uitkerkse Polder zonder een klein aandenken.
Ditmaal een tweedehands natuurboek met Afrika als thema.
Wat te ver van huis om er een vakantieweek van te maken.
Geen wilde beest te zien bezijden Uitkerke, maar toch leuk.
Moet ik hen nog eens de score vragen.
's avonds op het menu eindelijk weer de dagelijkse kost: worteltjes, een doodgewoon patatje en hamburgers.
Fruitjes in de zetel.
En dan op reis met The Millers, of hoe we van een wandel-ravottersdagje in Uitkerke zomaar in Mexico belanden.
Moeke en de kindjes (die me nu bijna over het hoofd groeien): het was een leuk dagje.
Onder een grijze maar droge hemel. Ook dat viel mee.
à la vôtre
Wilfried
