t'is toch nog nie al naar de wuppe
19/05/2021 - 07:00
Mijn dag kan niet meer kapot, want de waarheid komt uit een kindermond.
Woensdag 19 mei 2020, een goeiemorgen met Wilfried
Zondagmiddag, de kinderen komen terug van een strandwandeling.
We houden het eenvoudig op de middag want de terugkeer voor hen, naar huis in Tienen,zou het best niet te laat aangevangen worden.
Toch even tijd genoeg voor een aperitiefje met een hapje.
Ook al geen moeilijke dingetjes maar het wordt gesmaakt.
De rest van de gebakken ribbetjes van de vrijdagavond nog eventjes in de oven geplaatst.
Ook al een restje: gekookte krieltjes, nu in schijfjes onder de gril met daarop mijn sardientjes uit Saint-Gilles in de Vendée.
Daarna aan tafel voor de lekkere spaghetti die An heeft klaar gemaakt. Daar scoor je altijd mee.
Dat vertaalt zich in een goede luim achteraf.
We blijven nog wat napraten.
Het gesprek verlegt zich naar enkele opmerkelijke vaststellingen door de kleinkinderen.
Wie heeft de grootste voeten, wie de langste vingers.
Al vlug neigt het van wat leuk is naar bah, dat is niet….
Ik neem een risico door de kleinste te vragen een papiertje te nemen en er op te schrijven wat er bij mij allemaal niet goed uit ziet.
Geen groot blad nemen, maar een klein papiertje verduidelijk ik Linde.
Er wordt gelachen.
An geeft de aanzet door te verwijzen naar mijn buik(je).
Waarop Linde, 11 jaar heel kordaat: een buikje, ik zie graag mannen met een buikje.
Mijn dag kan niet meer kapot, want de waarheid komt uit een kindermond.
Ik wil het maar al te graag geloven.
t’is toch nog niet al naar de wuppe.
https://www.youtube.com/watch?v=2qjwwFHyTBM
à la vôtre
Wilfried
