't is voor de schapen!
Jullie lazen gisteren vrijdag met 217 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor
Zaterdag 14 december 2024, een goeiemorgen met Wilfried
'Hallo met Wilfried', zo nam ik gisterenvoormiddag, vrijdag, de telefoon op. Zo doe ik het meestal, hallo met Wilfried.
' ’t Is hier met Gilbert Monballiu', sprak de stem aan de andere kant van de lijn, er aan toevoegend 'heb je me herkent aan mijn stem?'.
Ik had Gilbert helemaal niet herkend aan zijn stem en wat meer was: ik herinnerde me niet ene Gilbert Monballiu te kennen, noch in de Haan, noch waar dan ook.
' ’t is voor de schapen, jij komt met 2 schapen voor onze kerststal'.
Zo overtuigd was de man dat hij bij mij aan het juiste adres was.
Ik kon niet anders dan de brave man te ontgoochelen.
'Je bent bij Wilfried Moeyaert in Snellegem, ik heb helemaal geen schapen, ik heb een wijnhandel'.
'Dan ben ik verkeerd' besefte Gilbert, 'jij kunt dan helemaal niets doen voor onze kerststal', probeerde hij in een laatste poging de schaapjes op het droge te krijgen.
'Toch wel, toch wel' replikeerde ik, 'ik kan je de gluhwein bezorgen'.
'Ik wens je een fijne kerst', besloot Gilbert 'en veel koude dagen'.
'Jullie ook en succes met het initiatief', zo eindigde dit onverwacht gesprek dat startte met een simpel hallo.
Misschien kan iemand van jullie beste lezers, Gilbert helpen met 2 schapen voor de kerststal in De Haan.
***
Wat ik me afvroeg: hoe komt het dat men, wanneer men de telefoon opneemt hallo zegt?
Waar dan ook in de wereld, vanwaar komt het gebruik van dat woordje hallo?
Morgen meer uitleg daarover.
Fijne zaterdag – à la vôtre
Wilfried
