Woensdag 3 april 2024, een goeiemorgen met Wilfried
Ocharme,
ze denkt, aan die man heb ik iets. Nadat hij 43 jaar z’n botten heeft afgedraaid weet hij wat werken is.
Vanaf nu, is het aan mij om de fakkel over te nemen. Dat ga ik met dezelfde ‘drive’ doen.
Tenslotte heb ik evenveel goesting om het waar te maken.
Het zijn onze leuzen, samen; niet piekeren, geen risico’s, onbezorgd als een snelle duve.
Wij als klanten maken ons toch een beetje zorgen.
Pas met pensioen en hij loopt al niezend rond, ook al blijft hij z’n best doen.
Nu hij werknemer is, is er niet veel nodig om een ziekenbriefje voor te leggen.
Omdat ons brabbeltaaltje na enkele uren aan de ronde tafel op een allegaartje van westvlaams en frans lijkt
verduidelijkt hij bij het afdienen: je suis lamade.
Ik heb het opgezocht: lamade is een Snellegemse samentrekking van 2 franse woorden:
le maladie en la ballade.
Of het laatste betrekking heeft tot des gens heureux moet ik hem nog eens vragen.