Mijn thuis en mijn werkplek: een beetje van iedereen
maandag 27 november 2023, een goeiemorgen met Wilfried
Ik die dacht dat pakjestijd pas aan het eind van volgende maand kwam.
Vorige week ter gelegenheid van de kaas- en wijnavonden hadden Romain en Christine een verrassingetje voor mij.
Als ze onverwacht met cadeautjes afkomen, dan weet ik dat het niet in de eerste plaats gaat
om dure dingen maar veel meer om de emotionele waarde er van.
Ook al omdat door omstandigheden ik weinig tot geen tastbare herinneringen aan het verleden heb overgehouden.
Het cadeautje zat verpakt in kreukfolie. Het was een van mijn eigen werkjes.
Een brute schets van het terras, de kamers, het zwembad en de planten en bloemen er rond.
Getekend vanaf mijn favoriete bank aan de lange tafel achteraan de tuin
van de Hostellerie Saint-Benoit in Aniane Languedoc.
Iets voor de middag, uur en minuten staan er op genoteerd. Alleen was ik vergeten het jaar te vermelden.
Ik zoek een plaatsje voor het kader, wellicht om het nooit meer weg te doen,
als herinnering aan de mooie momenten samen met Romain en Christine.
Gisteren kwam Christine haar broer, Geert ‘Goegebeur’, langs met een…cadeautje.
Mooi verpakt in kreukfolie om …het kadertje niet te schenden.
4 betekenisvolle zinnetjes gedrukt op een stuk karton.
’Zegt het je iets’ vroeg Geert.
Ik dacht: dat hebben we indertijd samen ontdekt, hij heeft het gekocht, of heb ik het cadeau gedaan?
Ik kon de link niet plaatsen.
Dat ik het niet kon was een serieus hiaat en toont aan dat alles soms te vluchtig gaat.
Hoeveel keer heb ik de laatste maanden een karton met wijnen van Gilles Coperet geopend?
Veel, dus.
Nooit heb ik stil gestaan bij de 4 zinnetjes, gedrukt op een van de flappen die naar binnen plooien.
Geert heeft de flap van het karton afgesneden, het in het perfecte kadertje geplaatst en het me gisteren bezorgd.
De mooie houtsnede van Gido met het tafereel van de petanquespelers in de Provence,
het handgemaakt wijnrek van Danny en Etienne,
het kader van Romain en Christine, het kadertje van Geert en Francine:
zo wordt mijn thuis of waar ik werk een beetje de thuis van iedereen.
Het helpt er een warme plek van te maken.
De vier seizoenen van de wijnboer:
de winter is de tijd van dromen met het snoeien van de ranken
de lente is de tijd van de hoop met het botten van de knoppen
de zomer is de tijd van het werken met het onderhoud in de wijngaard
de herfst is de tijd van de beloning met het oogsten
à la vôtre
Wilfried
