Les 2 Petits Belges
Maandag 7 augustus 2023, een goeiemorgen met Wilfried
Enkele weken terug kon je in een dagbegroeting lezen dat ik opnieuw aan het schrijven was.
Het verhaal van broer Ivan en mezelf over hoe we de voorbije 50 jaar stap per stap onze weg zochten
in de wereld van de gastronomie en de wijn.
We deden en doen veel samen.
Een deel daarvan; onze reizen in Frankrijk.
La Douce France stelde ik voor als werktitel voor mijn nieuw boek.
Daarbij een vraagteken en uitroepteken.
Ik beweer niet dat de belangrijkste pagina van een boek de 1ste bladzijde, de cover is,
maar in een muur van uitgestalde boeken zal een mooie cover nieuwsgierigheid opwekken.
Dan is er de titel en de korte inhoud. Zo kwam ik uit bij La Douce France.
Het roept bij velen herinneringen op en ook nieuwsgierigheid.
Ik ontwierp een cover met enkele mooie foto’s in een overzichtelijke layout.
Wie me kent weet dat ik met de publicatie van mijn kinderboek Jori een stap verder ging.
Ik tekende voor het eerst met de computerpen figuren. Kinderlijk eenvoudig weergegeven.
Het zette me nu opnieuw aan het denken en bracht me op een idee voor La Douce France.
Ik behoud de titel, maar voeg er iets aan toe. Wat?
Zoals Fransen ons graag noemen: les petits Belges.
In dit geval broer Ivan en ikzelf.
Ik zette me zaterdag in de wijnshop aan het tekenen en maakte er een karikatuur van.
Het blijft voorlopig bij een brute tekening. Een kladversie van wat het zou kunnen worden.
Of toch weer niet? Misschien een combinatie van de twee.
Blijf het volgen.
à la vôtre
Wilfried
