Op de trein: DE plaats om 'commercie' te doen
woensdag 2 augustus 2023, een goeiemorgen met Wilfried
De trein van Genk naar Blankenberge, opstappen in Leuven.
Het wachten op de stipte trein van 10.21u brengt wat afwisseling.
De vele medereizigers gadeslaan van wat een volle trein gaat worden.
Boven onze hoofden reinigen mannen de glazen koepels van het station.
10.12u: doorrijdende trein op spoor 2, houdt afstand en wees voorzichtig.
Een Thalys op volle snelheid blijft een attractie.
Er blijven geen lege plaatsen over op de trein.
Ik vraag een mevrouw of ik bij haar mag zitten. Dat mag.
Een nette dame maakt geen bezwaar voor een nette heer.
Enkele zetels verder weigert een jonge dame de plaats aan twee hippe kleurlingen.
Ongelooflijk; ik zou ze zo plaats naast me willen geven.
Je weet nooit tot welke interessante gesprekken het kan leiden.
Aanvankelijk wil ze haar tas niet verplaatsen.
Na veel misbaar verplaatst ze niet alleen haar tas maar stapt ze zelf ook op.
Dat dit in 2023 nog kan gebeuren.
Een ‘f*ck’ you vinger is het gevolg. Daar blijft het gelukkig bij.
Wij kunnen ons opnieuw op mekaar concentreren.
De nette dame die met een ‘mich’ verraadt dat ze van Limburg is.
De nette heer die bij de ‘g’ en de ‘h’ verraadt dat hij Westvlaming is.
Ze is op weg naar de kust om een kleinkind op vakantie op te halen.
Ik ben op weg naar huis.
Die thuis is Zedelgem, het dorp van de pikdorsers.
Het volgende anderhalf uur hebben we mekaar veel te vertellen.
Zij: als inwoonster van Zoersel heeft ze een lange carrière achter de rug in het operatiekwartier van de kliniek van Hasselt.
Ik: blij met de heupoperatie in Tienen.
Zij: ik stap straks uit in Blankenberge en reis dan verder met de tram, voor haar de eerste keer.
Ik: ik neem geregeld de tram in Blankenberge, die inderdaad vlak aan het station stopt. Je hebt er een om de 10 minuten.
Zij: ik ben nog heel actief met de kring van gepensioneerden van de kliniek.
We maken uitstappen en organiseren namiddagen en avonden.
Ik: ik ben nog heel actief en doe voordrachten over de Vlaamse Visserij.
Ja we komen tot in de verste uithoek van Limburg. Ik geef haar mijn laatste kaartje.
De treinbegeleider: we komen aan in het station van Brugge.
Wij: we zeggen mekaar goeiedag en misschien een tot weerziens.
Reizen met de trein: gezelligheid troef als je er voor openstaat.
Je kan er zelfs op een ontspannende manier ‘commercie’ doen.
