Als toerist oog hebben voor detail
Zaterdag 29 juli 2023, een goeiemorgen met Wilfried
Een beetje als een toerist in eigen land, eindbestemming Tienen, zo voelde ik me gisteren.
An moest ’s morgens in Blankenberge zijn en zette me af aan het station.
Waarom ik niet vertrok vanuit Brugge?
Een gepensioneerde wil zo lang mogelijk op de trein blijven zitten voor het betaalde treinkaartje, in mijn geval een Senior+.
Stipt vertrek van een ellenlange trein, met vrije plaatsen zat.
Brugge, Aalter, Gent, 3 x Brussel, Leuven en mijn eindplaats Tienen, na 2 uur treinen.
Zonder mij rijdt de trein verder via Landen, Hasselt tot Genk.
In Leuven regent het, in Tienen is het droog.
Een koffietje in de buurt van het station zou leuk zijn, maar die buurt ziet er zo verpauperd uit,
dat hier een horecazaak opstarten niet echt uitnodigend is.
Ik loop de straat door, kies richting centrum, passeer de parking van de kliniek waar ik straks een afspraak heb.
Op de heraangelegde Grote Markt staan enkele kramen opgesteld.
De marktdag ziet er, voor een stad als Tienen, niet groots uit.
Wanneer het dan ook nog eens begint water te gieten is de fun er vlug uit.
Toch is het onverwacht warm in Tienen.
Het feit dat ik tijd zat heb en op La Terrasse een plaatsje vind waar het droog blijft, maakt er voor mij, al bij al, een aangename middag van.
Ik zit inderdaad op La Terrasse en niet in Het Gulden Hoofd.
Eventjes spieken op het internet leert me dat de zaak 2 jaar terug veranderde van naam en daarmee ook een nieuwe weg insloeg.
Daarbij de accenten verleggend op lekkere bereidingen.
De crocques die opgediend worden zien er inderdaad lekker en verzorgd uit.
Ik ga voor iets uitgebreider en vraag me daarbij af, de proefronde van het Nieuwsblad over de pepersteaks aan de kust indachtig,
hoe zouden die hier in Tienen zijn?
Na een glaasje Hageland witte wijn als aperitief wordt het bord geserveerd.
Frietjes fijn en krokant in het kommetje, pepersaus en slaatje in aparte kommetjes en een blue gebakken biefstuk,
ruim in het vlees met een krokant korstje, op het bord.
Het ziet er lekker uit en het smaakt lekker. Dit is inderdaad af voor een betaalbare prijs (25.00).
Ik maak droog de wandeling van de Grote Markt naar de kliniek waar ik eerst in de radiologie mijn opwachting maak
en nadien verwacht wordt bij de chirurg die me opereerde.
Vijf en een halve week na datum ziet alles er goed uit.
De kleine ongemakken, vocht in de dij en de stramme spieren, moeten de tijd krijgen om te normaliseren.
Blijgezind trek ik opnieuw richting station.
Hoe mooi de Grote Markt is heraangelegd zo schandalig lelijk blijven de stationsgebouwen als entreekaartje voor wie met de trein komt.
Gelukkig zijn er de metershoge vlinderstruiken die kriskras tussen de sporen in bloei staan.
De vale, okerkleurige en donkerbruine muren met de met planken dicht getimmerde vensteropeningen
doen me denken aan een aftands station ergens in de prairie.
Nog vooraleer ik overvallen kan worden door struikrovers loopt de trein naar Blankenberge binnen.
Alles verloopt vlot tot Gent.
De trein vertrekt niet uit het station Sint-Pieters wegens…sporenlopers.
Een moderne versie van het wildwesten?
Gelukkig komt ook dat goed.
nota bij foto 2 en 3: bij het buitenrijden van Brussel Noord, richting Leuven, heb ik al dikwijls het bord op een van de gevels gezien.
Foto 3 is een detail van foto 2.
De slogan is schitterend in beeld gebracht, ook al is de onderste tekst nog moeilijk leesbaar:
bovenaan - niet panikeren / onderaan - organiseren.
een wijze levensles!
à la vôtre
Wilfried
