Hoe je van een kleine nood een grote deugd maakt
woensdag 12 juni 2024, een goeiemorgen met Wilfried
DEEL 1
'Hoe gaat het op de weg’, vraagt An me langs de telefoon. Op dat ogenblik gaat het niet want ik sta stil.
Wat er gebeurd is weet ik niet.
Komt er van als je liever luistert naar de muziek van een stick dan naar de verkeersinformatie op de radio.
Het ziet er onheilspellend uit.
'Vanaf hier al', denk ik bij mezelf.
Met 'vanaf hier' bedoel ik het knooppunt Heverlee waar de autowegen uit Luik en Hasselt samenkomen.
Het is nog een tiental km vooraleer je op de Brusselse ring komt.
Waar er wat is gebeurd weet ik niet.
Nog vooraleer An er opnieuw is met informatie heb ik het risico niet genomen en rijd ik richting…Luik.
We zien wel waar we uitkomen. Haasrode is de eerste afrit op nauwelijks enkele kilometer.
Zo terug naar Leuven rijden en wachten tot na de middag om opnieuw te vertrekken is een optie.
Het is nu half elf.
Van Haasrode gaat het richting Heverlee alover Vaalbeek.
Onverwacht, ook al heb ik de weg in omgekeerde richting al eens gereden kom ik aan de Zoete Waters.
Het zonnetje schijnt en het terrasje van de eerder sjofel aandoende herberg ‘In de molen’ nodigt uit.
Hoef je me geen twee keer te zeggen.
Ik drink er een wit wijntje en ga op verkenning langs een van de plassen, de dreef in die naar ‘Het Spaans dak’ leidt.
Hier kom ik eens terug om te lunchen noteer ik in mijn geheugen. Is er een mooiere plaats om te genieten van de natuur?
Of hoe je van een kleine nood een grote deugd maakt.
DEEL 2
Ik rijd de ring van Brussel op alsof er niets aan de hand was maar moet wel mijn plannen wijzigen.
De wijnlevering bestemd voor Oosterzele, dicht bij de uitrit Wetteren? nu leveren is geen optie. Pas na 2u kan ik er terecht.
Ik heb wel iets in gedachten.
In Ternat verlaat ik de autoweg voor de weg naar Asse.
Enkele weken terug maakte ik met broer Ivan een stop in 'de Koekoek'.
Een etablissement dat ik jaren eerder had ontdekt.
Het is niet altijd net middag, of koffietijd, nu past het perfect in mijn aangepaste planning.
Ik heb het me niet beklaagd.
De zaak loopt behoorlijk vol en dat …zeven op zeven dagen.
Dat noopt me tot een babbelke achteraf met de patron die de bar doet.
'Of hij dat kan volhouden, zo zeven op zeven'.
Door mekaar af te wisselen lukt dat aardig.
De bediening is er vriendelijk en vlot, wat op tafel gezet wordt klassiek maar met veel smaak:
de ruime lekkere steak, de frietjes, de choronsaus in het aparte kommetje net als het kleurige slaatje.
Of hoe je van een kleine nood een grote deugd maakt.
Fijne woensdag, à la vôtre
Wilfried
