De Sint op bezoek
Jullie lazen gisteren woensdag met 139 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor
Donderdag 5 december 2024, een goeiemorgen met Wilfried
De tijden dat sinterklaas arriveerde op z’n paard zijn lang voorbij met de auto gaat het een stuk vlugger.
Er was wat vrees maar ook wat argwaan toen we onze entree maakten ten huize van bompie en oma.
Gezellig geïnstalleerd rond de salontafel met hapjes en drankjes. Opvallend veel rochefort alsof de duivel ermee gemoeid was.
'Voor zwarte piet ook een slokje van het lekkere bier, België is een bierland', voegde broer eraan toe, terwijl hij het flesje toonde.
Ik beperkte me want er stond nog een bezoek op het programma.
Sinterklaas Johan volbracht zijn taak met bravoure. Het helpt als je de dag voordien repeteert.
De kleinkinderen Lucia en Emilia voelden zich in de zevende hemel, nog een andere dan van waar wij kwamen.
De schroom bleef hoe langer hoe meer achterwege. Er werden fotootjes gemaakt.
Lucia hielp zwarte piet met de veel te zware zak met cadeautjes.
Het liep op z’n einde toen het er plots uitkwam.
'Bompie ik vind dat zwarte piet een beetje op Wilfried lijkt'.
Ik was perfect gesminkt, had de ganse tijd geen woord gesproken maar begreep dat dit voor mij wellicht het laatste optreden zou worden.
Nog een jaartje erbij en zwarte piet zou niet meer alleen op nonkel Wilfried lijken, het zou hem zijn.
Na het familiebezoek trokken we naar Snellegem.
In de Snelle Duve stond de zetel voor Sinterklaas klaar.
Een bomvolle kroeg waar iedereen getrakteerd werd op niknakjes of om het op z’n westvlaams te zeggen, picknickjes.
Ook bij de grote mensen waren er geen stoute bij.
Fijne donderdag – à la vôtre
Wilfried
