de drie vissertjes in Kortenberg
Jullie lazen gisteren dinsdag met 176 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor
woensdag 26 februari 2025, een goeiemorgen met Wilfried
9.30u had ik afgesproken met Annie, de dame die het contact voor Neos Kortenberg verzorgde.
Of we het zouden halen? Dat was de vraag die we om 9.33u positief konden beantwoorden.
We hadden onze voorzorgen genomen. Om half acht reden we de E40 op, hopend dat 2 uur zouden volstaan.
Het lukte, ook al omdat we de uitrit Melsbroek namen en zo een laatste keer in de file staan door ‘ongeval Zaventem’ konden vermijden.
Het Cultureel Centrum vinden was een makkie, de dichtstbijzijnde deur bij de keuken openen iets moeilijker.
Eind goed, al goed; we konden gebruik maken van de meest professionele keuken die we in onze trip doorheen Vlaanderen al hebben meegemaakt.
Eventjes helpen met de inrichting van de zaal om de tafelschikking in u-vorm om te toveren tot gezellige tafelblokken van 8 personen
en we konden ons concentreren op de voorbereiding van wat een topdagje zou worden.
Een glaasje bubbels als verwelkoming om 11u en dan mijn presentatie over de Vlaamse visserij gespreid over 2 uur.
Onderbroken door het garnaal pellen, het serveren van een vissoepje en het tonen van de gehele vissen met kop en staart.
Ik had de attente groep dames en heren vooraf gerust gesteld; de meeste van de vissen waren dood.
Als extra had het bestuur van Neos Kortenberg gekozen voor een hoofdgerecht, vandaar het vroege startuur.
In het juweeltje van een keuken werkte mijn equipe de waterzooi van vis af.
We konden opdienen in verwarmde grote borden.
Geen reepje wortel, geen sliertje prei, geen stukje vis of brokje krielaardappel bleef achter, zo smakelijk werd onze waterzooi geapprecieerd.
Meer moet een mens niet hebben om te vergeten dat we ongewoon vroeg uit de veren moesten
en heel geduldig bumper aan bumper dienden aan te schuiven om tot bij de mensen van Neos Kortenberg te raken.
Het was het meer dan waard.
Fijne woensdag – à la vôtre
Wilfried
