Captain Eddy werd 70 !
Jullie lazen gisteren zaterdag met 121 mijn dagbegroeting, bedankt daarvor
zondag 23 februari 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Eddy werd 70. Er zijn nog Eddy’s die 70 worden en die dat vieren.
Met het feestje rond de verjaardag van Eddy Van Oost wisten we; dat wordt een feestje dat lang zal bijblijven.
Waarom we die stellige zekeheid hadden?
Gina, de echtgenote van Eddy nam de touwtjes in handen.
Eigenlijk was dat merkwaardig te noemen.
Toen me gevraagd werd naar een geschikte locatie, Eddy moest toen nog 69 worden,
was er niet eens de zekerheid of Gina op 22 februari er zou kunnen bijzijn.
De ziekte, waarvan iedereen bang is, had haar in haar greep.
Maar zie, Gina straffe tante met haar onverzettelijke wil, gaf niet op, integendeel.
Logisch dat Eddy in zijn openingsspeech zijn echtgenote in de bloemetjes zette.
De zaal van ’t Jacobientje in Vlissegem had ze aangekleed, zoals alleen zij dat kan.
Met grote muurdecoraties, die er geen twijfel lieten over bestaan; Eddy wordt 70.
Maar ook met details op de tafels en zelfs tot in het kleine kamertje. Schitterend allemaal.
De 80 genodigden zorgden op hun beurt voor een kleurrijk spektakel.
Gevraagd zich te tooien in een marine-outfit waande ik me op ’n ogenblik in de mess van de zeemachtofficieren.
Terecht, aan de strepen te zien, Eddy uitblinkend als de enige admiraal tussen zijn kapiteins.
Allemaal goed en wel, maar of het ook lekker was?
Catering Moeyaert van broer Ivan en An kreeg de opdracht ook in dat opzicht uit te blinken.
Niet chauvinistisch worden omdat het m’n broer is, maar het was dik in orde.
Een avond in tapasvorm met bij de bubbels een reeks fijne amuse-gueuls, bij de witte wijn de beroemd geworden viskar
(koningsgarnalen, bulots, een oester in een fijne creatie, langoustine, gerookte zalm…),
daarna een bloemkoolsoepje en een open ravioli met reuze langoustinestaart.
Bij de rode Graves d’Ardonneau serveerde men twee warme vleesgerechtjes.
Om het op dezelfde wijze grandioos af te maken met koffie, mini boules de berlin, profiteroles, partjes warme wafel…
Ikzelf hield het gisteren bij een soort matrozenhemd.
Logisch dat je dan ook je plaats moet kennen; met emmer en borstel om het dek te schrobben.
Er werd gezongen en 'gefarandoled'. Iedereen was blij er bij te zijn.
Eddy, Gina en de kinderen, bedankt om het mogen mee te maken; het was inderdaad super.
Fijne zondag – à la vôtre
Wilfried
