Als je niet kan slapen? Dan schrijf je een dagbegroeting!
donderdag 15 juni 2023, een goeiemorgen met Wilfried
Oei, nog maar 04.30u.
Ik draai en keer in bed en verplicht me er toe m’n ogen dicht te houden en te slapen.
Ook al gebaar ik maar dat ik slaap, misschien lukt het me uiteindelijk toch.
Een eeuwiglange tijd nadien geef ik het op, de i-phone toont 05. 15u.
Op de tippen van mijn tenen verlaat ik de slaapkamer, trek de deur tegenaan.
Het licht in de living zou An uit haar slaap kunnen halen met het verwijt ‘zijdegij zot?’
Wat gaat dat volgende week dinsdag worden als ik om halfnegen In het H.Hartziekenhuis in Tienen me moet aanmelden voor mijn heupoperatie om half twaalf?
Nu is de afspraak van vandaag om half negen nog maar de voorbereiding met dr. An Wauters, de anesthesiste.
Ook al een An, dat moet goed komen.
Toch kan ik niet verhinderen dat het spookt in mijn hoofd.
Er moet nog zoveel gebeuren vooraleer het zover is. Professioneel bedoel ik dan.
Tot nu toe verliep alles goed.
Mijn leveringen aan klanten die gepland stonden werden uitgevoerd.
De aankomst van de Crazy Tropez voor een popup bar staan gepland voor morgen.
Net als die voor de champagne van Furdyna en de zomerwijnen van Marigny.
Dreigende obstructies heb ik uit de weg gewerkt.
Op het ogenblik dat ik gisteravond vertrekkensklaar stond om naar Leuven te rijden kwam het bericht dat de levering van de palet cava, gepland voor vrijdagochtend
verplaatst zou worden naar…vandaag donderdagvoormiddag.
Op een ogenblik dat de anesthesiste zou zeggen: je hart geeft van jetje, hoe komt dat?
Ook dat probleem werd met de hulp van Patrick van de Snelle Duve van de baan geholpen.
Hij zal er voor zorgen dat de palet netjes terecht komt op de voorbehouden plaats in de wijnshop.
Tussen al dat gepeins en geregel moet ik ook aan moeder denken.
Wacht niet tot het laatste moment om je briefje voor de boodschappen op te maken vraag ik haar.
Ik heb broers en een zus die voor een tijdje mijn werk uit handen kunnen nemen, maar toch.
Straks maak ik een lijst met producten die ze dan kan aanvinken.
En dan is er nog het probleem met de hitte op het appartement.
Nooit eerder zag ik moeder zo afzien.
Dat moet dringend opgelost worden.
Vanuit de auto, handenvrij, bel ik aircoman Danny op.
Deze namiddag, terug in Zedelgem, hebben we een afspraak om de mogelijkheden te bekijken.
Als er wat tijd overblijft ga ik op outfitjacht.
Ik ben aan een zomerse vernieuwing toe.
Met het blijvende warme weer in het vooruitzicht wil ik de revalidatie bij mijn An in Leuven zo luchtig mogelijk aanpakken.
Was er nog iets wat me uit mijn slaap hield?
Oh ja: of ik toe ben aan het schrijven van een nieuw kinderboek tijdens mijn revalidatie?
En als ik dat zou doen, dan is er die onoverkomlijke vraag: is zwart een kleur?
Maar dat is een verhaal voor een van de volgende dagbegroetingen.
à la vôtre
Wilfried
